آلودگی هوا چیست؟

آلودگی هوا به انتشار آلاینده ها در هوا اشاره دارد. آلاینده هایی که برای سلامت انسان و کل کره زمین مضر هستند. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، آلودگی هوا هر ساله عامل مرگ حدود هفت میلیون نفر در سراسر جهان است.

چه چیزی باعث آلودگی هوا می شود؟

بیشتر آلودگی هوا ناشی از مصرف و تولید انرژی است . سوزاندن سوخت های فسیلی گازها و مواد شیمیایی را در هوا آزاد می کند. و در یک حلقه بازخورد به خصوص مخرب، آلودگی هوا نه تنها به تغییرات آب و هوایی کمک می کند . بلکه توسط آن تشدید می شود. آلودگی هوا به شکل دی اکسید کربن و متان دمای زمین را افزایش می دهد. نوع دیگری از این آلودگی، مه دود، با گرمای افزایش یافته بدتر می شود . زمانی که هوا گرمتر است و تشعشعات فرابنفش بیشتری وجود دارد، ایجاد می شود. تغییر آب و هوا همچنین تولید آلاینده های آلرژی زا هوا از جمله کپک (به لطف شرایط مرطوب ناشی از آب و هوای شدید و افزایش سیل) . و گرده (به دلیل طولانی تر شدن فصل گرده) را افزایش می دهد.

دود و دوده

این دو نوع شایع آلودگی هوا هستند. مه دود (گاهی اوقات به عنوان ازن سطح زمین شناخته می شود) زمانی رخ می دهد که انتشارات ناشی از احتراق سوخت های فسیلی با نور خورشید واکنش نشان می دهد. دوده (همچنین به عنوان ذرات معلق شناخته می شود) از ذرات ریز مواد شیمیایی، خاک، دود، گرد و غبار یا مواد حساسیت زا، به شکل گاز یا جامد که در هوا حمل می شوند، تشکیل شده است. منابع مه دود و دوده مشابه هستند. هر دو از اتومبیل‌ها و کامیون‌ها، کارخانه‌ها، نیروگاه‌ها، زباله‌سوزها، موتورها، به طور کلی هر چیزی که سوخت‌های فسیلی مانند زغال‌سنگ، گاز یا گاز طبیعی را می‌سوزاند به دست می‌آیند.دود می تواند چشم ها و گلو را تحریک کند و همچنین به ریه ها، به ویژه به ریه های کودکان، سالمندان و افرادی که در فضای باز کار می کنند یا ورزش می کنند، آسیب برساند. این برای افرادی که آسم یا آلرژی دارند بدتر است: این آلاینده های اضافی می توانند علائم آنها را تشدید کرده و حملات آسم را تحریک کنند. ریزترین ذرات معلق موجود در دوده در هوا، چه گاز یا جامد، خطرناک هستند زیرا می توانند به ریه ها و جریان خون نفوذ کنند و برونشیت را بدتر کنند، منجر به حمله قلبی و حتی تسریع مرگ شوند.

آلاینده های خطرناک هوا

تعدادی از آلاینده های هوا خطرات جدی برای سلامتی دارند و گاهی اوقات حتی در مقادیر کم می توانند کشنده باشند. برخی از رایج ترین آنها جیوه، سرب، دیوکسین ها و بنزن هستند. اینها اغلب در حین احتراق گاز یا زغال سنگ، سوزاندن، یا با بنزن موجود در بنزین منتشر می‌شوند. بنزن که توسط EPA به عنوان یک سرطان‌زا طبقه‌بندی می‌شود، می‌تواند در کوتاه مدت باعث تحریک چشم، پوست و ریه و در درازمدت اختلالات خونی شود. دیوکسین‌ها که معمولاً در غذا یافت می‌شوند، اما به مقدار کم در هوا نیز وجود دارند، می‌توانند در کوتاه‌مدت بر کبد تأثیر بگذارند و به سیستم ایمنی، عصبی، غدد درون ریز و همچنین عملکرد تولید مثل آسیب بزنند. جیوه به سیستم عصبی مرکزی حمله می کند. در مقادیر زیاد، سرب می‌تواند به مغز و کلیه‌های کودکان آسیب برساند و حتی حداقل قرار گرفتن در معرض آن می‌تواند بر ضریب هوشی و توانایی یادگیری کودکان تأثیر بگذارد.دسته دیگری از ترکیبات سمی، هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای PAHs))، محصولات جانبی اگزوز ترافیک و دود آتش سوزی هستند. در مقادیر زیاد آنها با تحریک چشم و ریه، مشکلات خون و کبد و حتی سرطان مرتبط هستند. در یک مطالعه، فرزندان مادرانی که در دوران بارداری در معرض PAHs قرار گرفتند، سرعت پردازش مغز کندتر و علائم بارز ADHD را نشان دادند.

گازهای گلخانه ای

با به دام انداختن گرمای زمین در اتمسفر، گازهای گلخانه ای منجر به افزایش دما می شود که به نوبه خود منجر به علائم بارز تغییرات آب و هوایی می شود . افزایش سطح آب دریاها، آب و هوای شدیدتر، مرگ و میرهای ناشی از گرما، و افزایش انتقال بیماری های عفونی. دی اکسید کربن از احتراق سوخت های فسیلی و متان از منابع طبیعی و صنعتی، از جمله مقادیر زیادی که در حین حفاری نفت و گاز آزاد می شود، به دست می آید. "ما مقادیر بسیار بیشتری دی اکسید کربن منتشر می کنیم . اما متان به طور قابل توجهی قوی تر است، بنابراین بسیار مخرب است." دسته دیگری از گازهای گلخانه ای، هیدروفلوئوروکربن ها HFCs)) هستند.، هزاران بار قدرتمندتر از دی اکسید کربن در توانایی خود در به دام انداختن گرما هستند.

گرده و کپک

کپک ها و آلرژن های درختان، علف های هرز و علف ها نیز در هوا حمل می شوند، با تغییرات آب و هوایی تشدید می شوند . و می توانند برای سلامتی مضر باشند. اگرچه آنها تنظیم نشده اند و کمتر به طور مستقیم با اعمال انسان مرتبط هستند . اما می توان آنها را نوعی آلودگی هوا در نظر گرفت. قرار گرفتن در معرض آنها می تواند حمله آسم را تسریع یا یک واکنش آلرژیک به وجود آورد. و برخی مواقع حتی می تواند تولید مواد سمی کند.