از جمله مشکلات رایجی که برای افراد به وجود می آید پولیپ حنجره می باشد که معمولا با گره های تارصوتی یا ندول ها اشتباه گرفته می شوند.
تفاوت ندول ها با پولیپ این است که ندول ها معمولا در اندازه ای بزرگتر از پولیپ هستند.
پولیپ تارهای صوتی تومورهای کوچک، صاف، نازک و صورتی مایل به سفید هستند که در یک سوم میانی تارهای صوتی و در سطح فوقانی فضای داخلی حنجره قرار دارند.
دلایل مبتلاشدن به پولیپ حنجره چیست؟
معمولا پولیپ حنجره به دلیل استفاده مزمن از صدا رخ می دهد. صحبت کردن با صدای بلند می تواند عامل رشد این پولیپ ها باشد.
ممکن است پولیپ ها به دلیل سرفه مداوم، رفلکس اسید یا آلرژی به وجود بیاید. همچنین امکان دارد که افراد به دلیل شغلی که دارند مجبور به صحبت کردن با صدای بلند باشند مثل مشاغل معلمی، روحانیت، وکالت، فروشندگی و خوانندگی.
در صورتی که این پولیپ ها درمان نشوند، توده ها می توانند باعث فشارصدا شوند زیرا بدن شما تلاش می‌کند تا آسیب وارد شده را جبران نماید.
بیماری ریفلاکس معده (GERD)همچنین می‌تواند علائم پولیپ تارهای صوتی را بدتر کند.
اگر فرد سابقه طولانی مدت بیماری لارنژیت مزمن را داشته باشه احتمال ابتلا شدن وی به این بیماری افزایش می یابد.
علائم پولیپ حنجره
- گرفتگی صدا
- نفس آلود شدن صدا
- احساس توده در گلو
- درد تیرکشنده تا گوش
- خستگی عمومی در تمام بدن
- سرفه مکرر
- درد عمومی گردن
- پاک کردن مکرر گلو بدون برطرف شدن این احساس
روش های تشخیص پولیپ حنجره چیست؟
- لارنگوسکوپی: دوربینی رشته مانند درون حنجره بیمار قرار می گیرد که این کار به پزشک در روند تشخیص این بیماری کمک می کند.
- استروبوسکوپی: از طریق بینی یک آندوسکوپ ظریف با دوربین وارد ناحیه پشت گلو و بالای تارهای صوتی می شود تا حرکت تارهای صوتی بیمار مورد بررسی قرار بگیرد.
- میکرولارنگوسکوپی: به دلیل اینکه این روش نیاز به بیهوشی بیمار دارد خیلی کم و به ندرت از آن استفاده می شود.در این روش پزشک متخصص با نگاهی دقیق تر به بررسی تارهای صوتی بیمار می پردازد.
دیدگاه خود را بنویسید