عفونت گوش میتواند باعث ناشنوایی شود!

گاهی اوقات به نظر می رسد که کودکان همیشه دچار عفونت گوش می شوند. این عارضه در کودکان بسیار شایع است و از هر سه بار سرماخوردگی دو بار دچار عفونت گوش می شوند. آنها بیشتر مستعد این عارضه هستند زیرا گوش های کوچک آنها مانند گوش بزرگسالان مایعات را تخلیه نمی کند. سیستم ایمنی کودکان نیز نابالغ است و این احتمال ابتلا به برخی عفونت ها را افزایش می دهد.سه نوع عفونت گوش وجود دارد. هر نوع با توجه به موقعیتش در کانال گوش، تعریف می شود. این عارضه ممکن است در گوش داخلی، میانی یا خارجی رخ دهد. هر نوع عفونت ممکن است علائم متفاوتی را نشان دهد.

عفونت گوش میانی

عفونت گوش میانی توسط باکتری ها و ویروس ها ایجاد می شود. تورم ناشی از عفونت یا آلرژی دستگاه تنفسی فوقانی می‌تواند لوله‌های استاش را مسدود کند که از رسیدن هوا به گوش میانی جلوگیری می‌کند. وکیوم و مکش سپس مایعات و میکروب ها را از بینی و گلو به داخل گوش میانی می کشد. از آنجایی که لوله ها متورم هستند، مایع نمی تواند تخلیه شود. این محیطی را برای رشد باکتری یا ویروس فراهم می کند که منجر به این بیماری می شود.

علائم

معمولاً 2 تا 7 روز پس از شروع سرماخوردگی یا سایر عفونت های تنفسی رخ می دهد. ممکن است علائم شامل موارد زیر باشد:

  • گوش درد (خفیف تا شدید)
  • تب
  • تخلیه از گوش که ضخیم و زرد یا خونی است
  • از دست دادن اشتها، استفراغ و رفتار بدخلق
  • مشکل خواب
عفونت داخلی (لابیرنتیت)

لابیرنتیت التهاب داخل گوش داخلی است. لابیرنتیت زمانی رخ می دهد که بخشی از گوش داخلی متورم شود. التهاب لابیرنت می تواند ناشی از بیماری های تنفسی، عفونت های ویروسی و باکتریایی گوش باشد.

علائم

علائم به سرعت شروع می شود و می تواند برای چند روز کاملاً شدید باشد و شامل موارد زیر است:

  • سرگیجه
  • حالت تهوع
  • از دست دادن شنوایی
  • سرگیجه (سرگیجه همراه با احساس حرکت)
  • وزوز گوش (زنگ یا وزوز در گوش)
  • مشکل در تمرکز چشم
تشخیص

تشخیص این بیماری با معاینه داخل گوش با ابزاری به نام اتوسکوپ انجام می شود. همانطور که در اینجا نشان داده شده است، پرده گوش معمولی و سالم دارای رنگ خاکستری مایل به صورتی است. پرده گوش سالم شفاف است، در حالی که پرده گوش عفونی برآمده (متورم) و قرمز شده است. پزشک همچنین ممکن است تمپانومتری را انجام دهد که نحوه پاسخ پرده گوش به تغییر فشار هوا در داخل گوش را اندازه گیری می کند. آزمایشات شنوایی نیز روش های رایج برای تشخیص این عارضه است، به ویژه در کودکانی که در هر دو گوش مایع دارند. همچنین در صورت وجود نشانه هایی از مشکلات ایمنی می توان آزمایش خون انجام داد.

عوارض عفونت گوش

عفونت های مکرر می تواند منجر به زخم شدن پرده گوش شود. با گذشت زمان، این می تواند باعث مشکلات شنوایی و گفتاری شود. در صورت ابتلای مکرر ، پزشک ممکن است آزمایش شنوایی فرزندتان را توصیه کند. پارگی پرده گوش نیز می تواند نتیجه عفونت های مداوم گوش باشد. اگر تجمع مایع در گوش میانی ادامه یابد، پرده گوش ممکن است ترکیده شود. همچنین این وضعیت می تواند باعث کاهش شنوایی شود، اما معمولاً با آنتی بیوتیک ها نیز قابل درمان است. پس آنها را جدی بگیرید و در صورت بروز عارضه سریعا به پزشک مراجعه کنید. منبع: www.medicinenet.com