آنسفالومیلیت میالژیک/سندرم خستگی مزمن (ME/CFS) یک اختلال پیچیده است.

  باعث خستگی شدید می شود که حداقل شش ماه طول می کشد. علائم با فعالیت فیزیکی یا ذهنی بدتر می شود اما با استراحت به طور کامل بهبود نمی یابد.

  علت ME/CFS ناشناخته است، اگرچه تئوری های زیادی وجود دارد. کارشناسان معتقدند که ممکن است با ترکیبی از عوامل ایجاد شود.

  هیچ آزمایش واحدی برای تایید تشخیص وجود ندارد. ممکن است برای رد سایر مشکلات سلامتی که علائم مشابهی دارند به آزمایش‌های پزشکی مختلفی نیاز داشته باشید. درمان این بیماری بر کاهش علائم تمرکز دارد.

  ME/CFS افراد مختلف را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار می دهد، برخی شدیدتر از دیگران. چهار سطح از شدت ME/CFS وجود دارد که نشان دهنده سطح ناتوانی ME/CFS است که می تواند ایجاد کند:

خفیف: کاهش 50 درصدی در فعالیت قبل از بیماری

متوسط: بیشتر در خانه

شدید: بیشتر در بستر

بسیار شدید: کاملاً در بستر است و برای فعالیت های اساسی از جمله تغذیه و هیدراتاسیون به کمک نیاز دارد.

  شدت ME/CFS می تواند در طول زمان متفاوت باشد. فردی که با ME/CFS زندگی می کند ممکن است در حال حاضر در یک سطح از شدت باشد، سپس بیماری آنها می تواند به مرور زمان بهبود یابد یا بدتر شود. برای برخی از بیماران، بیماری آنها می تواند به طور قابل توجهی بدون علت شناخته شده بدتر شود. سایر بیماران یک "بیماری نوسانی" دارند که در آن دوره های بهتر و بدتری دارند که ماه ها یا سال ها طول می کشد. مشخص نیست چرا این اتفاق می افتد.

  برای اکثر افراد، ME/CFSیک بیماری مادام العمر است. بهبودی کامل (بازگشت به عملکرد قبل از بیماری) نادر است و کمتر از 10٪ تخمین زده می شود. برای برخی از افراد مبتلا به ME/CFS، با گذشت زمان و بهبود بیماری‌شان، متوجه می‌شوند که می‌توانند کارهای بیشتری انجام دهند، اما این روند آهسته و تدریجی است. با این حال، این مورد برای همه نیست. برخی از افراد متوجه می شوند که بیماری آنها با گذشت زمان بدتر می شود، برخی دیگر ممکن است تا حدودی پایدار بماند. با حمایت و سرعت، افراد اغلب می توانند کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند


علائم

  علائم ME/CFS می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و شدت علائم می تواند روز به روز در نوسان باشد. علاوه بر خستگی، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • خستگی مفرط بعد از ورزش فیزیکی یا ذهنی.
  • مشکلات حافظه یا مهارت های تفکر.
  • سرگیجه که با حرکت از حالت دراز کشیدن یا نشستن به حالت ایستاده بدتر می شود.
  • درد عضلانی یا مفصلی.
  • خواب بی طراوت

  برخی از افراد مبتلا به این بیماری سردرد، گلودرد و غدد لنفاوی حساس در گردن یا زیر بغل دارند. افراد مبتلا به این بیماری همچنین ممکن است به نور، صدا، بو، غذا و دارو حساس شوند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

  خستگی می تواند نشانه بسیاری از بیماری ها باشد. به طور کلی، اگر خستگی مداوم یا بیش از حد دارید، به پزشک مراجعه کنید.


علل

علت سندرم خستگی مزمن (ME/CFS) هنوز ناشناخته است. ترکیبی از عوامل ممکن است دخیل باشند، از جمله:

ژنتیک: به نظر می رسد ME/CFS در برخی خانواده ها وجود دارد، بنابراین برخی از افراد ممکن است با احتمال بیشتری برای ابتلا به این اختلال متولد شوند.

عفونت ها: برخی از افراد پس از بهبودی ناشی از عفونت ویروسی یا باکتریایی علائم ME/CFS را بروز می دهند.

ضربه جسمی یا عاطفی: برخی از افراد گزارش می دهند که اندکی قبل از شروع علائم خود دچار آسیب، جراحی یا استرس عاطفی قابل توجهی شده اند.

مشکلات مصرف انرژی: برخی از افراد مبتلا به ME/CFS در تبدیل سوخت بدن، عمدتاً چربی ها و قندها، به انرژی مشکل دارند.


عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به ME/CFS را افزایش دهند عبارتند از:

سن: ME/CFS می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر افراد جوان تا میانسال را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

ارتباط جنسی: زنان بیشتر از مردان مبتلا به ME/CFS تشخیص داده می شوند، اما ممکن است زنان به سادگی علائم خود را به پزشک گزارش دهند.

سایر مشکلات پزشکی: افرادی که سابقه مشکلات پزشکی پیچیده دیگری مانند فیبرومیالژیا یا سندرم تاکی کاردی ارتواستاتیک وضعیتی دارند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به ME/CFS باشند.


عوارض

  علائم ME/CFS می توانند بیایند و بروند و اغلب در اثر فعالیت بدنی یا استرس عاطفی ایجاد می شوند. این می تواند حفظ یک برنامه کاری منظم یا حتی مراقبت از خود در خانه را برای افراد دشوار کند.

  بسیاری از افراد ممکن است برای بلند شدن از رختخواب در نقاط مختلف در طول بیماری خود ضعیف باشند. برخی ممکن است نیاز به استفاده از ویلچر داشته باشند.