اچ ای وی یا ویروس ایمنی نقص انسانی، یک ویروسی است که از طریق تماس با برخی از مایعات بدنی مانند مایعات تناسلی یا خون به صورت جنسی منتقل می‌شود. همچنین انتقال ویروس ایدز از مادر به نوزاد در طول بارداری، زایمان و شیردهی نیز ممکن است.
این ویروس سلول‌های ایمنی بدن را حمله کرده و آنها را ضعیف می‌کند، که باعث ضعف سیستم ایمنی و در نهایت پیشرفت به سمت ایدز می‌شود اگر درمان مناسبی صورت نگیرد. ایدز یک بیماری جانباختنی است، به خصوص اگر درمان ویروس هیو مناسب به موقع شروع نشود، به همین دلیل آزمایش های هیو برای حفظ سلامت شما بسیار حائز اهمیت است.
عفونت اچ ای وی در مرحله اول قبل از توسعه ایدز به وجود می‌آید: HIV حاد، دوره ای که بلافاصله پس از شروع عفونت رخ می‌دهد. اگر درمانی انجام نشود، عفونت به HIV مزمن (که ممکن است علائم قابل توجهی نداشته باشد) و در نهایت به ایدز پیشرفت می‌کند.
علائم HIV می تواند از فردی به فرد دیگر، صرف نظر از جنسیت فرد مبتلا، بسیار متفاوت باشد.
علائم اچ آی وی در زنان و افراد زن به دنبال تولد ممکن است در چندین بیماری شایع در سلامت تناسلی ظاهر شود.
شایع‌ترین علائم عبارتند از:
- نامنظمی‌های قاعدگی - عدم قاعدگی (عدم حضور دوره)، دوره‌های نامنظم و نامنظمی در چرخه قاعدگی در زنان مبتلا به اچ آی وی شایع است. همچنین ممکن است تغییراتی در جریان خون قاعدگی خود را (به عنوان مثال خونریزی سنگین‌تر یا سبک‌تر) یا علائم بزرگسالانه PMS شدیدتر مشاهده کنید.
- عفونت‌های قارچی واژینال (کاندیدیاز واژینال) - عفونت‌های قارچی واژینال مکرر - که به معنای داشتن 4 یا بیشتر عفونت قارچی در سال واحد هستند - در زنان مبتلا به اچ آی وی بسیار شایع هستند. همچنین در موارد پیشرفته اچ آی وی، این عفونت‌ها تمایل به مقاومت بیشتر نسبت به درمان دارند.
- التهاب باکتریایی واژن (BV) - BV نشان‌دهنده اختلال در کشت باکتری در واژن است. این عفونت بسیار شایع در زنان مبتلا به اچ آی وی است و می‌تواند درمان را بسیار دشوار کند.
علاوه بر این مشکلات تولید مثلی، زنان مبتلا به اچ آی وی با خطر بالاتری برای ابتلا به چندین بیماری سلامت تناسلی دیگر روبرو هستند. این شامل سرطان سرویکس، بیماری التهابی لگن، نتایج غیرطبیعی پاپ اسمیر، زخم‌های جنسی و ... است. اگر شما به عنوان یک زن سالمند، اچ آی وی دارید، ممکن است به دوران یائسگی زودتر و یا علائم شدیدتر یائسگی دچار شوید. همچنین شما در خطر بالاتری برای ابتلا به آسیب استخوان (کاهش دانسیته استخوان) هستید.
علائم HIV در مردان و افرادی که در هنگام تولد به مردان اختصاص داده شده اند:
نگرانی اصلی تولید مثل مردان ناقل HIV، هیپوگنادیسم ثانویه است.
هیپوگنادیسم یک وضعیت هورمونی است که در آن بدن به تنهایی نمی تواند تستوسترون کافی تولید کند. هیپوگنادیسم ثانویه می تواند یکی از علائم HIV در مردان باشد، اگر تشخیص داده نشود، اگرچه ممکن است به دلیل تعدادی از بیماری های دیگر نیز ایجاد شود.
در حال حاضر تخمین زده می شود که حدود 20 درصد از مردانی که HIV تشخیص داده شده اند، هیپوگنادیسم دارند. می تواند با طیف وسیعی از علائم تظاهر کند. اینها بسته به سن شما متفاوت است.
اگر شما یک مرد بالغ هستید که مبتلا به هیپوگنادیسم هستید، ممکن است متوجه شوید:
انرژی کم یا خستگی
کم خلقی یا علائم افسردگی
میل جنسی کم
اختلال عملکرد جنسی
مسائل باروری
کاهش توده عضلانی
کاهش رشد مو (صورت و بدن)
بافت اضافی سینه روی قفسه سینه
هیپوگنادیسم همچنین ممکن است منجر به پوکی استخوان شود، که تخمین زده می شود که 30٪ از افراد مبتلا به هیپوگنادیسم ناشی از HIV را تحت تاثیر قرار دهد.
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی معمولاً این اختلال هورمونی را با درمان هورمونی درمان می کنند.
چه زمانی آزمایش دهیم؟
اگر رابطه جنسی محافظت نشده با شریک HIV مثبت داشته اید، مهم است که آزمایش دهید.
از علائم ایدز آگاه باشید که می تواند شامل موارد زیر باشد:
کاهش وزن سریع
تب مکرر
عرق شبانه
بی حالی
تورم طولانی مدت غدد لنفاوی در زیر بغل، کشاله ران یا گردن
اسهال مزمن
زخم های دهان، مقعد یا اندام تناسلی
ذات الریه
از دست دادن حافظه
افسردگی
لکه های قرمز، قهوه ای، صورتی یا ارغوانی روی یا زیر پوست یا داخل دهان، بینی یا پلک ها
درمان HIV:
درمان اچ‌آی‌وی در سال‌های اخیر راه درازی را طی کرده است و به مبتلایان به این ویروس اجازه می‌دهد زندگی طولانی‌تر و سالم‌تری داشته باشند. درمان ضد رتروویروسی (ART) رایج ترین درمان برای HIV است و شامل مصرف روزانه داروهای HIV برای سرکوب ویروس و جلوگیری از پیشرفت آن است.
مهم است که پس از تشخیص اچ‌آی‌وی، دارو و درمان HIV را در اسرع وقت شروع کنید.
درمان زودهنگام می تواند به افراد مبتلا به HIV کمک کند تقریباً مانند افرادی که مبتلا نیستند، زندگی کنند.
دیدگاه خود را بنویسید