اکثر افراد، صرع را فقط تشنج می دانند اما لازم است بدانید که صرع می تواند تنها یکی از علل تشنج باشد.
اغلب زمانی که اسم صرع می آید افراد به یاد حملات صرع و تشنج های آن می افتند. فردی که به طور ناگهانی و اتفاقی کنترل خود را از دست می دهد، به روی زمین می افتد و دست و پای وی بی اختیار به این سو و آن سو پرتاب می شود.
اما بهتر است بدانید که این نشانه ها تنها مربوط به یک نوع از صرع می باشد!
برخی از پزشکان معتقدند زمانی که شخص درگیر صرع می شود، نشاندهنده این است که بخشی از مغز فرد عملکرد درستی ندارد.
هر تشنجی صرع نیست
هنگامی که مغز عملکرد درستی داشته باشد سبب می شود که رشته ای از امواج الکتریکی در مسیر اعصاب مغزی به جریان درآید.
هنگامی که در مسیر این امواج، جرقه‌ای نابجا به وجود بیاید فرد دچار تشنج می‌شود. در واقع مکان بروز این جرقه است که تعیین می‌کند ما با چه نوع تشنجی روبرو هستیم.
دقت کنید که هر تشنجی لزوما به معنای صرع نیست و تشنج ممکن است به دلایلی مثل تب، افت قند خون، کمبود اکسیژن و ... نیز رخ دهد.
صرع چگونه به وجود می‌آید؟
وراثت در بروز صرع تاثیرگذار است اما عوامل دیگری مثل ضربه‌هایی که در دوران بارداری به جنین وارد می‌شود، فشار سر جنین به هنگام زایمان و حتی بعضی عفونت‌های زایمانی می‌توانند منجر به بروز صرع در بدو تولد شوند. پس از تولد نیز تصادف، ضربه‌های مغزی و برخی از عفونت‌ها شایع‌ترین علت‌های ابتلا به این بیماری هستند.
درمان صرع
خوشبختانه این بیماری یکی از قابل‌کنترل‌ترین بیماری‌های عصبی است که داروهای بسیاری برای کنترل و درمانش شناخته و معرفی‌شده است. درمان دارویی صرع از سال ۱۸۷۵ با کشف اثر ضد تشنجی برمیدپتاسیم شروع شد. این دارو تا ۷۰ سال مؤثرترین داروی درمان صرع بود تا این‌که کم‌کم داروهای دیگری به میدان آمدند.
دیدگاه خود را بنویسید