آبسه مغزی تورم پر از چرک در مغز است. معمولاً زمانی رخ می دهد که باکتری ها یا قارچ ها پس از عفونت یا آسیب شدید سر وارد بافت مغز می شوند.


علائم آبسه مغزی

علائم آبسه مغزی ممکن است به سرعت یا آهسته ایجاد شود اما می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • سردرد - که اغلب شدید است و در یک قسمت از سر قرار دارد و با مسکن قابل تسکین نیست.
  • تغییرات در وضعیت روانی - مانند گیجی یا تحریک پذیری
  • مشکلات عملکرد عصبی - مانند ضعف عضلانی، تکلم یا فلج در یک طرف بدن
  • یک دمای بالا
  • تشنج (تشنج)
  • احساس بیماری
  • مریض شدن
  • گرفتگی گردن
  • تغییرات در بینایی - مانند تاری، خاکستری شدن دید یا دوبینی (به دلیل فشار آوردن آبسه به عصب بینایی)


چه زمانی باید مشاوره پزشکی دریافت کنید؟

هر علامتی که حاکی از مشکل در مغز و سیستم عصبی باشد باید به عنوان یک فوریت پزشکی درمان شود. این شامل:

لکنت زبان
ضعف یا فلج عضلانی
تشنج هایی که در فردی بدون سابقه تشنج رخ می دهد
اگر شما یا کسی که می شناسید هر یک از این علائم را تجربه کردید، فوراً با 115 تماس بگیرید و آمبولانس بخواهید.
هر علامتی که حاکی از بدتر شدن عفونت باشد، مانند درجه حرارت بالا یا بیماری، باید فوراً به پزشک عمومی گزارش شود.
علل آبسه مغزی


سه راه اصلی برای ایجاد آبسه مغزی وجود دارد:

   عفونت در قسمت دیگری از جمجمه - مانند عفونت گوش، سینوزیت یا آبسه دندان که می تواند مستقیماً به مغز سرایت کند.
   عفونت در قسمت دیگری از بدن - برای مثال، عفونتی که باعث انتشار پنومونی از طریق خون به مغز می شود.

   تروما، مانند ضربه به سر - که جمجمه را ترک می کند و اجازه می دهد باکتری ها یا قارچ ها وارد مغز شوند.

   با این حال، در برخی موارد، منبع عفونت ناشناخته باقی می ماند.


تشخیص آبسه مغزی

   اگر مشکوک به آبسه مغزی باشد، ارزیابی اولیه بر اساس علائم، سابقه پزشکی و اینکه آیا اخیراً عفونت داشته‌اید یا سیستم ایمنی ضعیفی داشته‌اید، انجام می‌شود.
   همچنین می توان آزمایش خون را برای بررسی عفونت انجام داد.

اگر برای آزمایش‌های بیشتر به بیمارستان ارجاع می‌شوید، ممکن است یکی از موارد زیر را داشته باشید:

   سی تی اسکن – مجموعه ای از اشعه ایکس برای ایجاد تصویری دقیق از داخل بدن شما استفاده می شود
   یک اسکن MRI - که از میدان های مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای تولید تصویری دقیق از داخل بدن شما استفاده می کند.
   اگر آبسه پیدا شود، روشی به نام آسپیراسیون با هدایت CT ممکن است برای برداشتن نمونه چرک برای آزمایش استفاده شود. این شامل استفاده از سی تی اسکن برای هدایت سوزن به محل آبسه است.


درمان آبسه مغزی

   آبسه مغزی به عنوان یک اورژانس پزشکی در نظر گرفته می شود. تورم ناشی از آبسه می تواند جریان خون و اکسیژن رسانی به مغز را مختل کند. همچنین خطر ترکیدن آبسه (پارگی) وجود دارد.
   در صورت عدم درمان، آبسه مغزی می تواند باعث آسیب دائمی مغز شود و می تواند کشنده باشد.


آبسه مغز معمولاً با استفاده از ترکیبی از موارد زیر درمان می شود:

داروها - یا آنتی بیوتیک ها یا ضد قارچ ها

جراحی - یا تخلیه چرک از طریق سوراخ در جمجمه (آسپیراسیون ساده) یا باز کردن جمجمه و برداشتن کامل آبسه (کرانیوتومی)

درمان با آنتی بیوتیک اغلب قبل از تایید تشخیص شروع می شود تا خطر عوارض کاهش یابد.

داروهایی مانند آنتی بیوتیک، نه جراحی، در موارد زیر توصیه می شود:

آبسه کوچک (کمتر از 2 سانتی متر)

آبسه در عمق مغز

آبسه و مننژیت

چندین آبسه (نادر)

عفونتی به نام توکسوپلاسموز در فرد مبتلا به HIV/AIDS

ممکن است برای شما چندین نوع مختلف آنتی بیوتیک تجویز شود تا مطمئن شوید که درمان موثر است.

در صورتی که عفونت ناشی از قارچ باشد، ممکن است داروهای ضد قارچ نیز تجویز شوند.


جراحی در موارد زیر لازم است:

  • افزایش فشار در مغز ادامه می یابد یا بدتر می شود
  • آبسه مغز بعد از دارو کوچکتر نمی شود
  • آبسه مغز حاوی گاز (تولید شده توسط برخی از انواع باکتری ها) است.
  • آبسه مغز ممکن است باز شود (پارگی)
  • آبسه مغز بزرگ است (بیش از 2 سانتی متر)

   جراحی شامل باز کردن جمجمه، نمایان شدن مغز و تخلیه آبسه است. آزمایشات آزمایشگاهی اغلب برای بررسی مایع انجام می شود. این به شناسایی علت عفونت کمک می کند تا آنتی بیوتیک یا داروی ضد قارچ مناسب تجویز شود.


عوارض آبسه مغزی

عوارض آبسه مغزی می تواند شامل موارد زیر باشد:

   آبسه عود کننده - اگر فکر می کنید که احتمال عود مجدد آبسه شما وجود دارد، فوراً به دنبال مشاوره پزشکی باشید. این در افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف یا بیماری قلبی سیانوتیک هستند، بیشتر دیده می شود

   آسیب مغزی - آسیب مغزی خفیف تا متوسط اغلب با گذشت زمان بهبود می یابد، اما آسیب مغزی شدید احتمالاً دائمی است. اگر تشخیص و درمان به تعویق بیفتد، آسیب مغزی خطر بیشتری دارد

   صرع - جایی که فرد دچار تشنج های مکرر (بغض می شود)

   مننژیت - عفونت تهدید کننده زندگی غشاهای محافظ اطراف مغز که نیاز به درمان فوری دارد. این در کودکان شایع تر است.